Περιεχόμενο

• ART και AOT (Android 5.0 Lollipop)
• Εφαρμογές παρτίδας και αυτόματης ενημέρωσης (Android 2.2 Froyo)
• Δοσομέτρηση αισθητήρα υλικού (Android 4.4 KitKat)
• Εξομοίωση κάρτας υποδοχής (Android 4.4 KitKat)
• OMS και RRO (Android 6.0 Marshmallow)
• Βούτυρο έργου (Android 4.1 Jelly Bean)
• Πρόσφατες εφαρμογές και εναλλαγή εφαρμογών (Android 3.0 Honeycomb)
• Μαλακά πλήκτρα (Android 3.0 Honeycomb)
• Υποστήριξη TRIM (Android 4.3 Jelly Bean)
• Λειτουργία υποδοχής USB (Android 3.0 Honeycomb)

Το Nexus 7 γιόρτασε τα έβδομα γενέθλιά του την περασμένη εβδομάδα. Ο συνάδελφός μου David Imel έκανε ένα εξαιρετικό κομμάτι μνήμης γι 'αυτό και περιλάμβανε μια δέσμη διασκέδασης για το Android Honeycomb στη διαδικασία.

Το Android είναι γεμάτο από μικρά χαρακτηριστικά, μερικά από τα οποία είναι εκπληκτικά σημαντικά για το πόσο λίγο μιλάμε γι 'αυτά. Πολλοί παλαιότεροι βοήθησαν στη διαμόρφωση του Android που γνωρίζουμε σήμερα.

Εδώ είναι δέκα ιδιαίτερα σημαντικά παλαιότερα χαρακτηριστικά του Android.

ART και AOT (Android 5.0 Lollipop)

Το Android Runtime (ART) ήταν μια τεράστια διαπραγμάτευση όταν ξεκίνησε επίσημα το Android 5.0 Lollipop. Με την ART προέκυψε η σύνταξη πριν από το χρόνο (AOT), η βελτιωμένη συλλογή απορριμμάτων και οι τόνοι άλλων χαρακτηριστικών. Ήταν κυρίως για προγραμματιστές εφαρμογών και παιχνιδιών, αλλά αυτές οι αλλαγές βοήθησαν τις εφαρμογές να ξεκινήσουν και να λειτουργούν πιο γρήγορα από ποτέ.

Η ART ήταν μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στο πρώιμο Android.

Η ART έλαβε τόνους βελτιώσεων μεταξύ τότε και τώρα. Android 7.0 Nougat πρόσθεσε υποστήριξη για JIT, ή just-in-time compilation για γρηγορότερους χρόνους εκκίνησης της συσκευής. Το Android Oreo βελτίωσε τη συλλογή απορριμμάτων και τους χαμηλότερους χρόνους παύσης. Το Android 9 Pie προσθέτει υποστήριξη για τη μετατροπή των αρχείων DEX μπροστά από το χρόνο.

Θα χρειαζόταν όλη μέρα να αναφερθούν όλες οι βελτιώσεις κάτω από την κουκούλα που φέρνει στο τραπέζι η ART, επειδή βελτιώνεται συνεχώς κάθε χρόνο, ακόμα κι αν δεν το συζητούμε πολύ. Ακόμα και το επερχόμενο Android Q έχει μερικές μικρές βελτιώσεις στην ART.

Εφαρμογές παρτίδας και αυτόματης ενημέρωσης (Android 2.2 Froyo)

Το Android 2.2 Froyo μετατρέπεται σε δέκα χρόνια το 2020 και εξακολουθεί να υπάρχει ένα από τα καλύτερα χαρακτηριστικά του. Ήταν η πρώτη έκδοση του Android με εγγενή υποστήριξη για αυτόματες ενημερώσεις εφαρμογών, καθώς και ενημερώσεις εφαρμογών παρτίδας. Δεν υπάρχει πολύ τεχνικό φλυαρία με αυτό. Μπορείτε να πατήσετε το κουμπί στο Google Play για να ενημερώσετε όλες τις εφαρμογές σας ταυτόχρονα στο παρασκήνιο και αυτό είναι χάρη στο Android Froyo.

Αυτή η λειτουργία έλαβε επίσης βελτιώσεις κατά τη διάρκεια των ετών. Στις αρχές του 2019, η Google άρχισε να δοκιμάζει ταυτόχρονες λήψεις εφαρμογών μετά την κατάργηση του χαρακτηριστικού πριν από μερικά χρόνια. Αυτό θα θεωρητικά θα κάνει τη διαδικασία ενημέρωσης όλων των εφαρμογών σας ταυτόχρονα ακόμα πιο γρήγορα.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την ενημέρωση των εφαρμογών Android με το χέρι και μία κάθε φορά.

Κατά συνέπεια, το Android Froyo εισήγαγε επίσης λειτουργίες Android, όπως υποστήριξη για οθόνες HD (720p), Wi-Fi hotspots, υποστήριξη GIF για το πρόγραμμα περιήγησης στο καλάθι και δυνατότητα σύνδεσης του τηλεφώνου σας με το Bluetooth του αυτοκινήτου σας.

Δοσομέτρηση αισθητήρα υλικού (Android 4.4 KitKat)

Το Android KitKat μας έδωσε ένα άλλο εξαιρετικό χαρακτηριστικό γνώρισμα με τον εξοπλισμό δοσομέτρησης αισθητήρων. Αυτή ήταν μια από τις πρώτες πραγματικές προσπάθειες από την Google να πάρει τη ζωή της μπαταρίας υπό έλεγχο. Η προϋπόθεση είναι απλή: Οι αισθητήρες θα συλλέγουν και παρέχουν δεδομένα σε παρτίδες αντί σε πραγματικό χρόνο. Αυτό επέτρεψε στις συσκευές να παραμείνουν σε κατάσταση χαμηλότερης ισχύος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να εξοικονομήσουν ενέργεια.

Η Google τελικά εξομοίωσε αυτή τη συμπεριφορά και από την πλευρά του λογισμικού. Η λειτουργία Doze περιορίζει τη χρήση της εφαρμογής στο παρασκήνιο και απομακρύνει το συγχρονισμό της εφαρμογής σε ένα παράθυρο συντήρησης. Βασικά, βάζει όλες τις εφαρμογές σε ύπνο εκτός από τα μικρά παράθυρα του χρόνου όπου μπορούν να ενημερώσουν, να στείλουν ειδοποιήσεις και να χρησιμοποιήσουν την CPU. Η λειτουργία δοσομέτρησης αισθητήρων υλικού λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο.

Το χαρακτηριστικό γνώρισμα έχει και άλλες χρήσεις, όπως φυσική κατάσταση (παρακολούθηση βημάτων), παρακολούθηση θέσης και άλλη παρακολούθηση. Το Android 4.4 KitKat πρόσθεσε επίσης υποστήριξη για την παρακολούθηση βημάτων και η λειτουργία παρακολούθησης βημάτων συνεργάζεται με τη δέσμευση του αισθητήρα υλικού.

Εξομοίωση κάρτας υποδοχής (Android 4.4 KitKat)

Η εξομοίωση κάρτας υποδοχής (HCE) είναι μια μεγάλη υπόθεση και έχει μια ενδιαφέρουσα μικρή ιστορία. Αρχικά, η Google χρησιμοποίησε ένα τσιπ Secure Element (SE) στα τηλέφωνα για να αποθηκεύσει τα στοιχεία πληρωμής σας. Η SE ήταν πολύ κρυπτογραφημένη και ασφαλής για να αποφευχθεί η κλοπή δεδομένων. Ωστόσο, η Verizon, η AT & T και η T-Mobile απέκλεισαν το Πορτοφόλι Google υπέρ της πρωτοβουλίας Softcard (πρώην ISIS) εμποδίζοντας το Πορτοφόλι Google να διαβάσει το Ασφαλές Στοιχείο.

Σε απάντηση, η Google ξεκίνησε το HCE, το οποίο παρακολουθεί τη μετάδοση επικοινωνίας από τα τερματικά πληρωμής και το στέλνει απευθείας στο λειτουργικό σύστημα αντί για τη μονάδα Secure Element. Το λειτουργικό σύστημα δημιουργεί ένα κουπόνι για να αναπαριστά την πραγματική κάρτα και το στέλνει πίσω στη θέση του πραγματικού αριθμού της χρεωστικής σας κάρτας σε μια διαδικασία που ονομάζεται tokenization. Το HCE εκτελείται επίσης στο παρασκήνιο χωρίς καμία εισαγωγή από τον χρήστη, ώστε να μπορείτε να πατήσετε και να πληρώσετε, ακόμη και αν η οθόνη του τηλεφώνου σας είναι απενεργοποιημένη.

Η Google έκανε τον HCE να διατηρήσει τις επιλογές των καταναλωτών ανοιχτές, αφού οι αερομεταφορείς προσπάθησαν να περιορίσουν αυτές τις επιλογές.

HCE τελικά σκότωσε την ανάγκη για υλικό Secure Element κατά πρώτο λόγο και οι αερομεταφορείς εγκαταλείφθηκαν, πωλώντας το Softcard στην Google το 2015. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο tokenization και η χρήση tap-to-pay στη συσκευή σας είναι στην πραγματικότητα πιο ασφαλής από τη χρήση μιας φυσικής κάρτας .

OMS και RRO (Android 6.0 Marshmallow)

Η επικάλυψη πόρων χρόνου εκτέλεσης (RRO) και η υπηρεσία διαχείρισης επικάλυψης (Overlay Resource Management - OMS) είναι δύο πλαίσια framework στο AOSP Android. Η Sony βάζει και τα δύο πλαίσια στο Android και υπάρχει σε πολλές συσκευές σήμερα. Το επίσημο ντεμπούτο για αυτό ήταν το Android Marshmallow. Η RRO ήρθε πρώτη και τελικά αντικαταστάθηκε από το OMS, αλλά και οι δύο κάνουν το ίδιο το ίδιο πράγμα.

Οι περισσότερες εφαρμογές έχουν αρχεία XML με πράγματα όπως χρώμα, διάταξη και άλλα στοιχεία σχεδιασμού. Το OMS σάς επιτρέπει να επικαλύψετε τα δικά σας προσαρμοσμένα αρχεία XML αντί για μια εξατομικευμένη εμφάνιση. Έτσι, μπορείτε να μετατρέψετε μια εφαρμογή με λευκό φόντο και μαύρο κείμενο σε μια εφαρμογή με μαύρο φόντο και πράσινο κείμενο, χωρίς να επηρεάζεται ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί πραγματικά η εφαρμογή.

Το OMS είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο Google από το AOSP Android.

Αυτό δεν είναι κάτι που μπορείτε απλώς να χρησιμοποιήσετε, αλλά οι ΚΑΕ και οι θεατές το χρησιμοποιούν συχνά. Εφαρμογές όπως το Synergy, το Substratum και το Pluvius χρησιμοποιούν το OMS για θέματα root και χωρίς root, ανάλογα με την έκδοση του Android. Η Samsung άρχισε να χρησιμοποιεί το OMS με το Android Oreo για τα θέματα της. Αυτές οι μηχανές θεμάτων απλοποιούν τη διαδικασία δημιουργίας, προσαρμογής και επικάλυψης αρχείων XML ώστε να είναι αρκετά εύκολο για τους περισσότερους χρήστες να το χρησιμοποιούν.

Δυστυχώς, το μέλλον για το OMS είναι ασαφές τώρα. Η Google απενεργοποίησε την υποστήριξή της στο Android Pie με σκοπό, γεγονός που προκάλεσε μανία στη θεματική κοινότητα. Εδώ είναι μια καλή συνέντευξη με μερικούς από τους δημιουργούς του Substratum, όπου εξηγούν πώς χρησιμοποιούν το OMS λίγο περισσότερο.

Βούτυρο έργου (Android 4.1 Jelly Bean)

Το Butter Project ήταν ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του Android στις προηγούμενες ημέρες του Android. Το έργο περιλαμβάνει μια σειρά από βελτιώσεις και τροποποιήσεις για να καταστεί η UI του συστήματος πιο ομαλή και ταχύτερη. Νωρίτερα οι συσκευές Android αντιμετώπισαν πραγματικά προβλήματα με την καθυστέρηση εισόδου και τον τραυματισμό. Με την πάροδο του χρόνου, το βούτυρο του έργου τις καθόρισε σε μεγάλο βαθμό.

Το Butter Project έφερε και άλλες βελτιστοποιήσεις, όπως το τριπλό buffer, το VSync και βελτιωμένη απόκριση αφής. Αυτά τα χαρακτηριστικά επιτρέπουν στο λειτουργικό σύστημα να λειτουργεί σε 60fps και να συγχρονίζει καλύτερα την οθόνη με την CPU και τη GPU για ομαλότερη απόδοση. Φυσικά, όλα αυτά τα πράγματα βελτιώθηκαν με τα χρόνια με τις νεότερες εκδόσεις του Android.

Έχουμε δει την πορεία για ομαλή βουτύρου να συνεχιστεί με οθόνες των 90Hz και 120Hz ήδη από το 2015. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο κακή θα εμφανιστούν αυτές οι οθόνες πριν από το Android 4.1 Jelly Bean;

Πρόσφατες εφαρμογές και εναλλαγή εφαρμογών (Android 3.0 Honeycomb)

Η λειτουργία των πρόσφατων εφαρμογών ήταν μεγάλη όταν κυκλοφόρησε στο Android 3.0 Honeycomb. Ήταν η αγορά Android σε multitasking, ένα από τα μεγάλα χαρακτηριστικά που είχε πάνω από το iOS τότε. Το κουμπί πρόσφατων εφαρμογών σάς επιτρέπει να βλέπετε όλες τις ανοιχτές εφαρμογές σας σε μία μόνο διασύνδεση, να τις αλλάζετε κατά βούληση ή να τις κλείνετε εξ ολοκλήρου, εάν χρειάζεται. Αυτή η λειτουργικότητα απλώς βασικά σκότωσε την αγορά εφαρμογών του διαχειριστή εργασιών, με τον ίδιο τρόπο που ο διακόπτης του φακού σκοτώθηκε στην αγορά εφαρμογής φακών. Το Android εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τη μέθοδο swipe-to-clos στις πρόσφατες εφαρμογές του μέχρι σήμερα, αν και με ορισμένες βελτιώσεις και οπτικές αλλαγές.

Για ένα λειτουργικό σύστημα που τρέχει μόνο σε δισκία, η Honeycomb είχε πολλές ιδέες σκέψης.

Τελικά η λειτουργία βελτιώθηκε με μια σειρά από άλλες λειτουργίες, όπως το κουμπί Clear All για γρήγορο κλείσιμο εφαρμογών, το app pinning για να κρατήσει τις εφαρμογές ανοικτές και, κατ 'αρχήν, για την εναλλαγή εφαρμογών. Η εναλλαγή εφαρμογών λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως το Alt-F4 σε υπολογιστή με Windows. Μπορείτε να αλλάξετε γρήγορα τις δύο πιο πρόσφατες εφαρμογές που χρησιμοποιήσατε με ένα διπλό πάτημα του κουμπιού πρόσφατων εφαρμογών. Το Android Pie πρόσθεσε μια χειρονομία για γρήγορη εναλλαγή μεταξύ οποιωνδήποτε δύο εφαρμογών.

Η Google ανανεώνει ξανά τα χειριστήρια χειρονομίας του Android με το Android Q. Μάλλον θα αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας των πρόσφατων εφαρμογών, αλλά είμαστε σίγουροι ότι οι πρόσφατες εφαρμογές θα εξακολουθούν να υπάρχουν. Είναι σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του Android όλων των εποχών και ήταν ένα από τα λίγα που ήταν τόσο σημαντικά που το έκαναν στα χειριστήρια της αρχικής οθόνης.

Μαλακά πλήκτρα (Android 3.0 Honeycomb)

Πολλοί παίρνουν μαλακά πλήκτρα για δεδομένο. Σε βιασύνη για να πάρετε ελέγχους χειρονομίας σε Android Pie και Android Q, αξίζει να πάει πίσω και να δούμε τι μνημειακό αντίκτυπο soft keys είχαν στο σχεδιασμό του τηλεφώνου στις αρχές του 2010. Πριν από τα πλήκτρα, οι συσκευές OEM της συσκευής είχαν όλα τα κουμπιά σε όλη τη συσκευή. Το Android 3.0 Honeycomb, και αργότερα το Ice Cream Sandwich, έβαλε τέλος σε όλα αυτά και βοήθησε να ξεκινήσουμε την εποχή του καθαρού κουμπιού χωρίς κουμπιά που γνωρίζουμε όλοι σήμερα.

Τα μαλακά πλήκτρα εξελίχθηκαν με τα χρόνια, ως επί το πλείστον σε μέγεθος, σχήμα και σχεδιασμό. Μπορείτε να πατήσετε πατημένο το σπίτι για το Google Assistant, να αλλάξετε το θέμα των κουμπιών με πράγματα όπως οι Εφαρμογές Navbar και ορισμένοι ΚΑΕ σας επιτρέπουν ακόμη να προσθέσετε νέα πλήκτρα στην κάτω σειρά.

Δυστυχώς, δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να βγουν τελικά τα πλήκτρα, καθώς η πλοήγηση χειρονομίας αναλαμβάνει. Σύντομα, όλοι θα χορέψουμε και θα χορέψουμε τα δάχτυλά μας σαν παίκτες Dance Dance Revolution.

Τα προγραμματιζόμενα πλήκτρα θα κατέχουν πάντα μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία του Android ως μοναδικό χαρακτηριστικό που διαμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο τα τηλέφωνα σχεδιάστηκαν για χρόνια.

Υποστήριξη TRIM (Android 4.3 Jelly Bean)

Η υποστήριξη TRIM δεν είναι πρωτότυπη για το Android ή για ένα νεότερο χαρακτηριστικό, αλλά ήταν πολύ σημαντικό. Το Linux το πρόσθεσε στον πυρήνα το 2008. Η Microsoft συμπεριέλαβε την υποστήριξη στα Windows 7 το 2009. Η Apple το πρόσθεσε στο OS X το 2011 και έχει μια μοναδική μέθοδο TRIM για συσκευές iOS. Android 4.3 Jelly Bean προστέθηκε τελικά το χαρακτηριστικό το 2012, βεβαίως λίγο αργά στο πάρτι.

Το TRIM είναι ένα απλό αλλά σημαντικό χαρακτηριστικό και ασχολείται με την αποθήκευση flash. Η αποθήκευση Flash, σε αντίθεση με τους μηχανικούς σκληρούς δίσκους, έχει λίγο πρόβλημα με τη σύνταξη νέων δεδομένων. Μπορεί να γράψει γρήγορα στον κενό χώρο, αλλά εάν χρειάζεται αντικατάσταση δεδομένων, η διαδικασία διαρκεί πολύ περισσότερο.

Το TRIM ήταν μια δευτερεύουσα, αλλά εκπληκτικά σημαντική προσθήκη στο Android.

Αυτό προκάλεσε τεράστιες επιβράδυνση με την πάροδο του χρόνου και ίσως συνέβαλε στην πρόωρη απαξίωση πολλών παλαιότερων συσκευών Android. Το TRIM εμπόδισε την επιβράδυνση, διαχειρίζοντας ουσιαστικά την αποθήκευση flash, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής απορριμμάτων και της δωρεάν κατανομής χώρου.

Πολλοί αποδίδουν τα ζητήματα επιβράδυνσης του Nexus 7 2012 σε έλλειψη υποστήριξης TRIM και ανέφεραν κέρδη απόδοσης μετά από μια ενημέρωση στο Android 4.3 Jelly Bean. Το TRIM δεν είναι ένα από τα πιο λαμπερά χαρακτηριστικά του Android, αλλά είναι σίγουρα ένα από τα πιο σημαντικά και το τηλέφωνό σας το χρησιμοποιεί ακόμα.

Λειτουργία υποδοχής USB (Android 3.0 Honeycomb)

Το USB Host Mode είναι ένα ισχυρό χαρακτηριστικό που δεν έχει την αγάπη που του αξίζει. Αρχικά έκανε το ντεμπούτο του στο Android 3.0 Honeycomb και οι περισσότεροι το χρησιμοποίησαν για τις δυνατότητες USB OTG. Αλλά η λειτουργία κάνει πολύ περισσότερα από αυτό.

Η λειτουργία USB Host είναι αυτό που μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε ποντίκια USB και πληκτρολόγια σε συσκευές Android, καθώς και πληκτρολόγια MIDI και άλλες εξειδικευμένες τεχνολογίες. Βασικά, αν μπορείτε να συνδέσετε κάτι στο τηλέφωνό σας και να το χρησιμοποιήσετε μέσω της θύρας USB, μπορείτε να ευχαριστήσετε τη λειτουργία USB Host.

Το Android 8 Oreo πρόσθεσε υποστήριξη για κλειδιά ταυτότητας δύο παραγόντων. Το Android 9 Pie έφερε τη δυνατότητα να φορτίζει συσκευές και ταυτόχρονα να μεταφέρει αρχεία. Οι περισσότερες εκδόσεις του Android έχουν βελτιώσει την περιφερειακή υποστήριξη και πρόσβαση επίσης. Αν η Google κάνει ποτέ έναν φορητό υπολογιστή Android, η λειτουργία USB Host θα είναι το κλειδί για να κάνουμε τα πάντα να λειτουργούν σωστά.

Είναι δύσκολο να πιστέψεις μερικές φορές, αλλά το Android είναι πολύ μεγαλύτερο από την ποιότητα της κάμερας και τις εγκοπές. Μια δέσμη χαρακτηριστικών λογισμικού βοήθησε την πλατφόρμα προς τα εμπρός, ακόμα και στο παρασκήνιο, όπου δεν το βλέπαμε πάντα.

Ποια είναι η αγαπημένη σας λειτουργία Android;